آموزش مداحی و اشعار مذهبی

بیا دوباره برای ما بخوان تو خطبه‌ی خلقت را

که پرده پرده فرو ریزی از این زمانه جهالت را

نه خالِ «نقطه» تو می‌خواهی، نه گیرِ خطّ «الف» هستی

بدون خال و خط آوردی چه خوش عروس بلاغت را

چه اتفاق پر از نوری در ارتفاع دلت رخ داد؟

که از زبان تو جاری کرد هزار چشمه‌ی حکمت را

بگو برای زمینی‌ها از آسمان و از اسرارش

تویی که چشم خدا هستی که دیده غیب و شهادت را

آهای صاحب انگشتر! دلم چه خوش شده حالا که

به دست‌های تو بخشیدند کلید آتش و جنت را

حدود مُلک تو دل‌هایی است که گِرد روح تو می‌چرخند

چه باک اگر که بیندازی شبی مهار خلافت را

برای اینکه بفهمد عقل، گره گشای جهان عشق است

پر از شکوه «دیانت» کرد دلت قطار «سیاست» را

ابوتراب غزل‌هایم! لغات من همه از خاکند

تو روح دادی و باور کرد دلم وقوع قیامت را

دویده قنبر و می‌ترسد ببخشی‌اَش تو به اعرابی

چه کرده‌ای تو که از رو بُرد کرامت تو سخاوت را

علی پرست گناهش چیست؟ که تو شبیه خدا هستی

چرا که آینه هم اینقدر نشان نداده شباهت را

نماز رو به نجف چندی است نخوانده‌ام من و بیمارم

مریض گشته‌ام از وقتی که ترک کرده‌ام عادت را

برادران مسلمانم! قسم به کعبه که حیرانم

چگونه دم زده‌اید از عشق بدون آنکه ولایت را...

پرآب تر شده چشمم از قنات‌های مدینه، تا

به دست شیر خدا دیدم طناب‌های اسارت را

من و تو آن دو خطیم آری به هم رسیده به ناچاری

خط شکسته‌ چه دارد جز همین دو بیت ارادت را

قاسم صرافان

********

نوشته شده در عرش خدا با قلم حيدر كرار

 خدا خلق نمودست زمين را و زمان را زغبار حرم حيدر كرار

بهشت و همه آنچه در آن هست فداي غبار قدم حيدر كرار

بود خشم خدا برلب تيغ دودم حيدر كرار

رسولان اولوالعزم نمك خورده جود و كرم حيدر كرار

اميري و دليري و همه كاره عالم شدن اينها همه يك فضل كم حيدر كرار

بدانيد اگر كعبه شده قبله حق بوده ز يمن قدم حيدر كرار

علي كيست همان شاه كه عالم به كف اوست

خدايي شدن عالم هستي هدف اوست

همه آبروي اهل زمين اهل سما از شرف اوست

بدانيد همه مركز عالم نجف اوست

علي كيست هماني كه خدا خوانده ثنايش

همانيكه كعبه دريده دل خود را به هوايش

هماني كه نشسته دل زارم چو كبوتر لب بامش

هماني كه خداييست كلامش ،مرامش،نمازش،قعودش،سجودش ،قنوتش و قيامش

همانيكه خــــــــــــــدا داده سلامش

علي كيست همان مالك عقبي علي كيست همان صاحب دنيا و همان صاحب دلها

علي كيست هماني كه خدا داده به او هستي خود را و هستي خدا كيست بجز حضرت زهرا

علي كيست همانيكه دهد خاتم شاهانه گدارا

همانيكه حسينش به جهان كرده الم كرب و بلا را

همانيكه ابوالفضل از او درس گرفتست وفا را

هماني كه بود همت او،غيرت او ،‌هيبت او در نفس زينب كبري

همان زينب كبري كه با خطبه مردانه طرفدار علي گشت

وزان خطبه خداوند بدهكار علي گشت

********

 با يك نگاه محرم اسرار مي شوم

 پروانه وار ميثم تمار مي شوم

 كار از جنون و مستي و ديوانگي گذشت

 « يك دم علي علي نكنم هار مي شوم»

 از خواب مرگ گر ز مزارم گذر كني

 من با صداي پاي تو بيدار مي شوم

 تنها به اين خوشم كه قدم رنجه مي كنيد

 هنگام مرگ لايق ديدار مي شوم

 تو قاتل مني،همه ي شهر شاهد است

 با حلقه هاي زلف تو بر دار مي شوم

 غير از غلامي تو به دردي نمي خورم

 بيرون كني!؟ به فاطمه بيكار مي شوم

وحید قاسمی

*******

تو بی ابتدایی و بی انتها

شبیه پیمبر شبیه خدا

تو آن سمت دروازه ی باوری

همانجا که می خوانمش ناکجا

تو بالاترین نقطه باوری

معما ترین نقطه زیر با

مقرب ترین جلوه ی لم یلد

و لم یولد آیه های خدا

تو آن خواهش سبز سجاده ای

قنوت نماز شب انبیا

بیا با پرو بال کروبیان

بزن وصله این گیوه ی پاره را

مرا آن طرف ها اگر راه نیست…

شما لااقل این طرف ها بیا

من از آب چاه شما خورده ام…

که حالا شدم تشنه ی کربلا

*******

یکجا و ناگهانی دل می بری علی!

آنقدر دلبری تو که کم کم نمی شود

من حاضرم قسم بخورم بی حضور تو

هـرگز بساط عشق فراهم نمی شود

هر قامتی که محض ادب خم شود برات

در زیر هیچ درد و غمی خم نمی شود

یوم الحساب قطعا ازعاشقان تو

یک تار مو نصیب جهنم نمی شود

هر جا که از تو یاد شود، در خیال ها

جز نقش کوهمرد مجسم نمی شود

دنیا چقدر ریخت و پاش است بعد تو

هر کار می کنند منظم نمی شود

*******************

باید که تو را حضرت منان بنویسد

در حد قلم نیست که قرآن بنویسد

هر دست گدایی که به سوی تو دراز است

مفهوم قنوتی است که در بین نماز است

سمت حرم توست دلم باز روانه

((ای تیر غمت را دل عشاق نشانه))

ایوان دلم خاک، طلایی بده مولا

قدری به من خسته بهایی بده مولا

آن چیست که در حج و طواف است...؟نشانه است

((مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه است))

تکفیر نما عقربه ی قبله نمارا

چون اوست که سمت تو نشان داده خدا را

احمد(ص) به خدا غیر علی(ع) یار نمی خواست

پیغمبر ما همسفر غار نمی خواست

رفتند به بیراهه و خوردند به بن بست

((تا بوده علی(ع) بوده و تا هست علی(ع) هست))

بر اسب سوار است قیامت شده بر پا

دشمن به فرار است ازین حالت مولا

شمشیر کشیده است که لشگر بگشاید

باید برود یک تنه خیبر بگشاید

«یا قادر» و «یا قاهر» و «یا فاتح» و «یا هو»

این جرأت و این هیبت و این قدرت بازو...

مخصوص علی(ع) هست علی(ع) شیر خداوند

آن یکه جوانمرد به تعبیر خداوند...

...از ترس ز دستان عدویش سپر افتاد

((با خشم علی(ع) هرکه در افتاد ور افتاد))

احمد(ص) زند آیا نفسی غیر علی(ع)...؟نه

بالا برود دست کسی غیر علی(ع)...؟ته

((من کنتُ)) که بر حیدر کرار (ع)رسیده است

حقّ است و سرانجام به حقدار رسیده است

مجید تال

********

مرا در تن بود تا جان علی گویم علی جویم

 بجنبد تا رگم در جان علی گویم علی جویم

  ز پیدا و ز پنهانم همین یک حرف را دانم

 که در پیدا و در پنهان علی گویم علی جویم

 اگر اهل خراباتم وگر شیخ مناجاتم

 به هر آئین ، به هر دستان علی گویم علی جویم

 علی دین است و ایمانم ،علی درد است و درمانم

 چه با درد و چه با درمان علی گویم علی جویم

 علی حلال مشکل ها ،علی آرامش دلها

 کند تا مشکلم آسان علی گویم علی جویم

 اگر در خانقه افتم وگر در میکده خفتم

 به هر معموره و ویران علی گویم علی جویم

 ز مهر او سرشت من ، جمال او بهشت من

 هم اندر روضه ی رضوان علی گویم علی جویم

 علی باب الله عرفان ،علی سرالله سبحان

 به نور دانش و عرفان علی گویم علی جویم

 اگر درویش و مسکینم وگر دیندار و بی دینم

 چه با کفر و چه با ایمان علی گویم علی جویم

 اگر تسبیح می گویم وگر زنار می جویم

 به هر اسم و به هر عنوان علی گویم علی جوی

 ز سوره سوره ی قرآن ، ز یاسین و ز الرحمان

 به هر آیه ز هر تبیان علی گویم علی جویم

 اگر از وصل خوشحالم وگر از هجر نالانم

 چه با وصل و چه با هجران علی گویم علی جویم

 به محشر چون برآرم سر ، به نزد خالق اکبر

 به گاه پرسش و میزان علی گویم علی جویم

موافق

*********

 اجرا شده توسط حاج محمود کریمی:

قطره ای بودم وچکیده شدم

سمت دریای تو کشیده شدم

بارهاست سنگ عاشقی خوردم

باز اطراف عشق دیده شدم

اشهدصبح وظهروشام توام

کز روی ماذنه شنیده شدم

تا که وحی ترا به شانه نهم

مثل جبیریل آفریده شدم

از درخت ولایت طوبی

مثل یک سیب سرخ چیده شدم

چارده قرن من نمک زادم

از اهالی حیدر آبادم

آب پیدا شده نگاه کنید

چشمه دریا شده نگاه کنید

وقت وقت نزول دادن من ...

...کنت مولاه شده نگاه کنید

تا دوباره همه طواف کنند

کعبه ای پا شده نگاه کنید

پسر حضرت ابی طالب

شاه دنیا شده نگاه کنید

کوری چشم های آن سه نفر

علی آقا شده نگاه کنید

یاعلی یاابالحسن ای شاه

اشهدانک ولی الله

به نگاهت کمی نقاب بده

فرصتی هم به آفتاب بده

تا رطب های من شود باده

نخل جان مرا شراب بده

کمی از زیر پای سجاده ات

تا شود تربتم تراب بده

از خودت از بیان شرح خودت

دست پیغمبران کتاب بده

تا که امشب جهان فدات شود

به جهان حق انتخاب بده

ای بزرگ شگفت ناپیدا

ای امیر شریف بی همتا

آفتاب عشیره ی مجنون

قبله گاه قبیله ی لیلا

پادشاه حجاز ونان بر دوش

زخمی بار کیسه ای خرما

ما کجا وزیارتت خورشید

تو کجا و کوچه های این دنیا

تندتر میزند به نام شما

تبش قلب حضرت زهرا

نام تو فتح باب پیغمبر

در حوالی لیله الاسرا

نام تو نیل می شکافد باز

نام تو زهره میدرد هرجا

نام تو میشود رجز وقتی

تیغ عباس میکند غوغا

مادرم گفت جای لالائی

تا که خیزم به نام تو برپا

ذکری از والی الولی گفتم

راه افتادم وعلی گفتم

خواست حق آنچه میدمد گردد

چهره ات جلوه ی احد گردد

خواست حق تا که در احد آئی

که شرف با تو مستند گردد

خواست حق تا که طاق ابرویت

قبله ی جان الی الابد گردد

یاد تو ذکر موج دریاهاست

لحظه هائی که جزر ومد گردد

رد پای تو را نمی یابم

عرش حتی اگر رصد گردد

مرتضی مرتضی ست در همه حال

گرجهان جمله عبدود گردد

نفسی ده سینجلی گوییم

صدو ده بار یا علی گوییم

گردوخاکی میان میدان است

رزم گاهی دوباره حیران است

ابروانی کمی گره خورده

لحظه ها لحظه های طوفان است

ماندن اینجاچقدر ناممکن

مردن اینجا چقدر آسان است

لشگری را به خویش پیچانده

ذوالفقاری که گرم جولان است

حول روز قیامت آمده است

یا نه شیرخدا رجز خوان است

دستمال نبرد خود را بست

یعنی این کوه گرم طغیان است

هیبتش کوه را زمین زده ست

هر سپاهی از آن پریشان است

پهلوان پروری که می بینی

از نژاد امین رضوان است

این که پیچیده لافتی باشد

بانک تکبیر از خدا باشد

حب حیدر بود اساس نماز

عجلوا بالصلوه قبل الفوت

مهر او مایه ی حیات همه

عجلوا بالحیوه قبل الموت

بس بود واژه های تکراری

مدح خوانم ز بهر نوکر تو

مرده راجان تازه می بخشد

خاک پای غلام و قنبر تو

**

ای عبور سبز نخلستان بدوش

باز هم از ذهن نخلستان بجوش

تیغ دستت بسکه بر صحرا نشست

شد کویر از دست تو خرما فروش

یوسف آهِ تو عمری بین چاه

می وزد در خویش و می گرید خموش

کودکی دارد صدایت می کند

کفشهای وصله دارت را بپوش

باز هم از کاسه ی طفل یتیم

شربت شام تجلی را بنوش

رضا جعفری

امشب هوای باغ نگاهم بهاری است

واژه به واژه کار دلم بیقراری است

باران و رود و چشمه و دریا قلم شدند

برگ درخت و بال ملک دفترم شدند

بیتابم امشب و تب شعری گرفته ام

با جمع شاعران شب شعری گرفته ام

سعدی! نگاه کن به رخش باز جان بگیر

ازباغ های نخل علی ((بوستان )) بگیر

حافظ! بیا و شاعر این بارگاه باش

یعنی((غلام شاه جهان باش و شاه باش))

پژواک بی نهایت خورشید نور او

ای مولوی زشمس جمالش  بگو  بگو...

((شیر خدا و رستم دستانم آرزوست))

چون نام رستم آمده اینبار وقت اوست

فردوسی! از شکوه نبردش چه دیده ای

آیا شجاعت علوی را شنیده ای؟!

قطبین عالم است سر تیغ ذوالفقار

از ضربه های دستش ((لا یمکن الفرار))

نیما! برای پیرهنش شعر نو بگو

از سادگیش از نمک و نان جو بگو

او از هجوم زخم زبان خون به دل شده

سهراب! در مسیر علی آب گل شده

قیصر! میان کوچه علی سر به زیر شد

عمر گلش بگو چقدَر زود دیر شد...

مجید تال

********************

خواستم عشق را نظاره کنم

چشم‌ها را پر از ستاره کنم

خواستم تا که از شب شعرم

قطعه‌ای نذر جشنواره کنم

عشق فرمود نذر نام علی

صد و ده بار استخاره کنم

گر که شعری قشنگ می‌خواهم

به علی بیشتر اشاره کنم

می‌‌شود با حروف نام علی

وزن اشعار را اداره کنم

جای دارد به وصف این آقا

هر چه می‌بینم استعاره کنم

گر چه اینها به ما نمی‌گنجد

بحر در کوزه‌ها نمی‌گنجد

هر صفا با علی صفا دارد

هر کسی با علی خدا دارد

روی قلب ستاره بنویسید

مثل آقای ما کجا دارد

چه کسی جز امام اول ما

پسرش شهر کربلا دارد

هر چه دارد مسیح مریم از

خاک نعلین مرتضی دارد

وقت معراج جز علی چه کسی

جا به دوش فرشته‌ها دارد

یا کدامین بزرگ در دنیا

دور خود اینقدر گدا دارد

عشق اگر عشق هم بود تنها

با ولای علی بها دارد

آیت والی الولی مددی

صد و ده بار یا علی مددی

صاحب رودخانه کوثر

دست پرورده‌اش بود بوذر

آن امامی که در زمان نماز

می‌دهد در رکوع انگشتر

آنکه در لابلای جنگ احد

با نود زخم میکند محشر

آن بزرگی که کار کوچک او

کندن چارچوبهٴ خیبر

آن جوانی که عبدودها را

با یکی ضربه میکند بی سر

ذکر هر پهلوان به میدانها

اسدالله یا علی حیدر

آنکه محضش وقوع ردالشمس

می‌شود با دعای پیغمبر

دافع سیئاتمان حیدر

عجلوا بالصلاتمان حیدر

کاش میشد خطابمان بکند

با نگاهی شرابمان بکند

کاش میشد ابوتراب جهان

زیر پایش ترابمان بکند

تو دعا کن نیاید آن روزی

که بخواهد جوابمان بکند

ما گناه کبیره‌ایم اما

کاش آقا ثوابمان بکند

ما گروه دعای نامقبول

باید او مستجابمان بکند

مثل قنبر دوباره ما را هم

چه شود انتخابمان بکند

کاش میشد که خون ما ریزد

در ره عشق آبمان بکند

یا علی یا مسبب الاسباب

ما رعیت فقط شما ارباب

ای وجود توبرکت عالم

ای منا ای صفا و ای زمزم

افتخار عشیرهٴ حوا

ایلیای قبیلهٴ آدم

نظر شبّر و شبیر شما

بی دوا درد را کند مرهم

ذکر نام تو را خدای ودود

می‌نویسد به حلقهٴ خاتم

بر بلند سه تیغ عاشورا

زده عباستان فقط پرچم

کاش میشد مرا نگهداری

مثل مقداد و قنبر و میثم

عارفم یا علی مدد گویم

ذکرتان را الی الابد گویم

علی زمانیان

********************

من همان زائري که مي داني

بيقرار از تب پريشاني

عابر کوچه هاي دلتنگي

خسته از روزهاي حيراني

مردي از خانواده سلمان

عاشقي از تبار ايراني

تشنة يک نگاه دلجويت

تشنة آن شراب روحاني

در نگاهم عريضه اي دارم

که تو آن را نگفته مي خواني

ذره اي هستم آفتابم کن

خاک راه ابوترابم کن

از نگاهت حيات مي ريزد

سرّ صبر و صلات مي ريزد

از تجلي روشن ذاتت

جلوه جلوه صفات مي ريزد

دستگير هميشة عالم

از رکوعت زکات مي ريزد

از کراماتِ دست تو رزقِ

همة کائنات مي ريزد

لب اگر واکني زمين و زمان

هستي اش را به پات مي ريزد

تشنة خاک بوسي نجفم

خاک راهت برات مي ريزد

روز محشر ز تار و پود عبات

بادبان نجات مي ريزد

همة عمر در پناه توام

شيعة مذهب نگاه توام

عشق و روح و روان پيغمبر

ماه هفت آسمان پيغمبر

با تو تکليف عشق روشن شد

آفتاب جهان پيغمبر

تار موي تو عروه الوثقي

به تو بسته ست جان پيغمبر

ساقي کوثر رسول الله

پدر خاندان پيغمبر

جانشيني حق فقط با توست

که تو داري نشان پيغمبر

کوثر وصف تو شنيدن داشت

دم به دم از زبان پيغمبر:

«أنت خير البشر» علي جانم

«من أبي قد کفر» علي جانم

کعبه و زمزم و صفا حيدر

مروه و مشعر و منا حيدر

قبلة مسجد الحرام علي

صاحب خانة خدا حيدر

شور اعجاز ليله الاسري

روشني شب حرا حيدر

اولين ياور رسول الله

هستي ختم الانبيا حيدر

السلام عليک يا مولا

السلام عليک يا حيدر

يثرب و کاظمين و سامرّا

نجف و طوس و کربلا حيدر

آيه آيه حقيقت جاري

کوثر و قدر و هل أتي حيدر

معني روشن کتابُ الله

اي صراطُ السَّعادَه بابُ الله

روشني عبادت زهرا

قامت تو قيامت زهرا

مات و مبهوت مانده جبريل از

بي کران ارادت زهرا

و غدير نگاه روشن تو

بهترين روز حضرت زهرا

ديدني بود در حمايت تو

آن همه استقامت زهرا

گفت مختص شيعيان تو است

روز محشر شفاعت زهرا

شور لبخند توست يا زهرا

ذکر سربند توست يا زهرا

تو همان کوثر کثيري که

با حق آنقدر هم مسيري که

رستگاري ما فقط با توست

و تويي بهترين اميري که

هل أتي شرحي از کرامت توست

من همانم همان اسيري که

به نگاهت پناه آورده

و تو مولاي دستگيري که

دست من را رها نخواهي کرد

آري آنقدر سر به زيري که

باور تو براي ما سخت است

تو هماني همان دليري که

ضربه هايش به روز بدر و حنين

افضلٌ من عبادت الثقلين

دشمنت گرچه بي عدد باشد

در مسير تو هر که سد باشد

رشحة ذوالفقار تو کافي ست

گرچه عَمر بن عبدود باشد

پيش تو کمتر از پر کاه است

هرکه در قوم خود اسد باشد

اسدالله غالب ميدان

شوکت تو الي الأبد باشد

ساحت حيدري چشمانت

دور از هر چه چشم بد باشد

تا هميشه امير ما يکتاست

آنچنان که خدا أحد باشد

پهلواني که هم رديفت نيست

هيچ جنگ آوري حريفت نيست

جز ولاي تو ائتلافي نيست

نور مطلق که اختلافي نيست

اعتقادات بي ولايت تو

به خدا جز خيال بافي نيست

پيرهن چاک عشق تو کعبه ست

بي شما قبله و مطافي نيست

عالمي بيقرار رجعت توست

آه شصت و سه سال کافي نيست

وقت مدح شما قلم لال است

ورنه تقصير اين قوافي نيست

شعرهايم اگر چه ناچيز است

دلم از عشق دوست لبريز است

یوسف رحیمی

********************

«زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست»

ای شیرمرد کز دم تیغت عدو نجست

هوهوی ذوالفقار تو در چرخش سماع

خیبر چه بود؟ قفل درِ آسمان شکست

چیزی نبود جز عدم و بود ابوتراب

رب، نقش آدم از دم و آب و تراب بست

یک برق از نگاه تو تا در عدم گرفت

ناگه نبود، بود شد و نیست گشت هست

بر شانه نبی اثر دست و پای توست

در فرش، پا نهادی و در عرش نیز دست

نشناخت هیچ کس تو و قدر تو را، علی

از اوج آسمان چه بداند زمینِ پست

از بس به چاهْ دردِدل خویش گفته‌ای

از درد بی‌کسی تو، قلب زمین شکست

من آشنای درد تو و ناله توام

با تو قرار بسته‌ام از لحظه الست

جامی که از محبت تو نوش کرده‌ام

این‌گونه کرده است مرا بی‌قرار و مست

برخاست ظلمت از دل تاریک و بی‌کسم

تا نور عشق روی تو در سینه‌ام نشست

سید سعید شجاعی کیاسری

چه جانماز پي اعتكاف بر دارد

چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد

علي حقيقت روز است و هيچ جايز نيست

كه در مقابل شب انعطاف بر دارد

دو سوي اين كره هر يك قلمروي دارند

نشد جداييِ شان ائتلاف بردارد

شبيه خواب سحر سطحي است و زود گذر

كسي كه دست از اين اختلاف بر دارد

دوباره مثل علي زاده مي شود ، اما

اگر دو مرتبه كعبه شكاف بر دارد

اگر كه حرمت مولا نبود ، ممكن بود

خدا ز خلق خود امر طواف بر دارد

علیرضا دهقانیان

********************

مولا براي از تو سرودن غزل کم است

تلميح و استعاره ، مجاز و بدل کم است

قرآن ناب لايق وصف مقام توست

شعر و حديث و قصه و ضرب المثل کم است

آن لحظه که حلاوت نام تو بر لب است

شيريني شکر که چه گويم، عسل کم است

بايد براي مدح تو از صبح بدر گفت

هيجاي نهروان و شکوه جمل کم است

اي دست اقتدار خدا، فارس العرب

اصلا براي شان تو تعبير «يل» کم است

هر قدر هم که دم بزنم اي امير عشق

از شوکت و جلالت تو، ما حَصَل کم است

شهره شده ميان عرب تک سواري ات

آوازه هاي صاعقه‌ي ذوالفقاري ات

اي آفتاب علم و يقين يا ابوتراب

همواره در مدار تو دين يا ابوتراب

صبح نگات شمس ضحي يا ابالحسن

تار عبات حبل متين يا ابوتراب

از ابتداي خلقت خود کسب فيض کرد

در محضر تو روح الامين يا ابوتراب

مولاي من ولايت تو از ازل شده

با روح و جان شيعه عجين يا ابوتراب

الطاف بي کران تو اي قبله گاه جود

مي بارد از يسار و يمين يا ابوتراب

در رستخيز صبح قيامت براي ما

عشق تو است حصن حصين يا ابوتراب

با عطر و بوي هر نفست در مشام شهر

جاري شده ست خلد برين يا ابوتراب

چشمان روشن تو بهشت پيمبر است

اصلاً سرشت تو ز سرشت پيمبر است

تفسير کن براي همه محکمات را

اسرار ناب آيه‌ي صبر و صلات را

مصداق بي بديل «أولي الامر» روشن است

معلوم کرده اي يؤتون الزکات را

مولاي من تمام صفاتت الهي است

آئينه اي تلألؤ انوار ذات را

شرط حيات طيبه نور ولايت است

از ما مگير حضرت عشق اين حيات را

با نعمت ولايتت آقا خود خدا

بي شک گشوده بر همه باب النجات را

يک لحظه در ولايت تو شک نمي کند

هر کس شنيده زمزمه‌ي کائنات را

تو آمدي کمي به زمين آسمان دهي

تا که تجليات خدا را نشان دهي

تسبيح انبياء معظم علي علي ست

نقش لب پيمبر خاتم علي علي ست

رمز نجات حضرت موسي ميان نيل

فرياد استغاثه‌ي آدم علي علي ست

هر گوشه را که مي نگرم ذکر خير توست

آقاي من عبادت عالم علي علي ست

رمز تقرب همه‌ي اهل کائنات

آواي هر فرشته دمادم علي علي ست

لبيک کعبه و حجر و مسجد الحرام

زيبا ترين ترنم زمزم علي علي ست

وقتي علي تجلي اسماء اعظم است

بي شک تجليات خدا هم علي علي ست

تو آمدي و عزت توحيد پا گرفت

نور خدا زمين و زمان را فرا گرفت

مستيم از زلالي جام غدير خم

هستيم شيعيان امام غدير خم

مولا شدن فقط و فقط شأن حيدر است

اين است لحظه لحظه، تمام غدير خم

بر مسلمين تمام شده نعمت خدا

در خطه اي شريف به نام غدير خم

آري نظام ناب ولايت بنا شده

آري بنا شده ست نظام غدير خم

معنا شده ولايت عام و ولي خاص

در واژه واژه خطبه‌ي تام غدير خم

راه علي ست راه ولي فقيه مان

اين است سرّ ناب پيام غدير خم

اي نائب امام زمان ! جان فداي تو

آقا طنين فکنده در عالم صداي تو:

پويا ترين طريق حقيقت بصيرت است

گويا ترين پيام ولايت بصيرت است

اي تشنگان فيض حقيقي آفتاب!

تنها صراط صبح سعادت بصيرت است

جوينده‌ي حکومت مولاي متقين!

شرط حلول روح عدالت بصيرت است

اينجاست سرّ معجزه‌ي خون هر شهيد

شيوايي شکوه شهادت بصيرت است

در اين غروب غيبت خورشيد، ضامنِ

پيروزي حقيقي امت بصيرت است

در فتنه خيزِ عصر حوادث، طليعه‌ي

صبح ظهور حضرت حجت بصيرت است

دلهاي ماست گوشه‌ي محراب جمکران

«عجل علي ظهورک يا صاحب الزمان»

یوسف رحیمی