اشعار ولادت امیرالمومنین علی (علیه السلام)
حبیب الله چایچیان
علیست مرغ حق و کعبه آشیانۀ اوست
حریم عشق پر از دلنشین ترانه اوست
پس از گذشت زمانها هنوز گوش بشر
بنغمه های دل انگیز و عاشقانه اوست
زلال چشمه زمزم کجا و اشگ علی
صفای این حرم از گریۀ شبانه اوست
علیست محرم اسرار رب بی همتا
کلید دار عطابخش هر خزانۀ اوست
بهشت ماحضر سفرۀ عطای علیست
جحیم سوزش یک ضرب تازیانۀ اوست
وسیلۀ کرم ذات حق یدالله است
خدای هر چه ببخشد علی بهانه اوست
علی به پلۀ آخر رسید در ایمان
نبی سراست و علی پا تا بشانۀ اوست
علی است خانه یکی با خدای بی همتا
درون بیت خدا زادگاه وخانه اوست
علی است فرد نمودار خلقت کامل
که عقل در عجب از خالق یگانه اوست
مقام صید علی برتر از تفکر ماست
چو بی نظیر بعالم غم زمانۀ اوست
تو صید شیرخدا بین که روبهی مکار
بقصد کشتن زهرا در آستانۀ اوست
حسان معرف الله شد ولی الله
چو در تمام صفات علی نشانه اوست
*********************
مهرشاد واحدی
قرعه در دایره عشق به نامم افتاد
یک کبوتر گذرش بر سر بامم افتاد
طرح انگور نجف باز به جامم افتاد
گره عشق ، مجدد به کلامم افتاد
که ز عشق تو شب و روز و سحر می گویم
" ها علی بشر کیف بشر می گویم"
تا تو هستی نظر اسپند نمی خواهد که ...
چایی روضه تو قند نمی خواهد که ...
دل شیدا شده ام بند نمی خواهد ...
پیر می خانه تو پند نمی خواهد که ...
آرزو مانده به دل تا که مسافر باشم
می رسد عاقبت آن روز که زائر باشم
می کشد نام تو بر دار جنون عاقل را
به ضریحت گره بستم دل ناقابل را
تر کن از روی کرم خشکی این ساحل را
گوشه چشم تو دارنده کند سائل را
گوشه چشم تو و این دل ما بسم الله
هر که دارد هوس صحن تو را بسم الله...
آنکه در شهر خودش آینه دق می شد
مات ایوان طلا بین دقایق می شد
بعد هر ثانیه او بیشتر عاشق می شد
سختی باورش اینجاست ، که لایق می شد ؟
آنکه بر پای براتش شده باشد امضا:
این ضمانت شده است از علی بن موسی
به خدایی تو سوگند که مولا بشری
شمع تابنده عشقی و سراسر گوهری
بده در راه خدایی خدا بال و پری
تا که در عشق تو جانانه بسوزم سحری
افتخاریست که دلداده حیدر باشم
هم غلام علی و نوکر مادر باشم
*********************
سید علی رکن الدین
قسیم النار و الجنه محب ات را چه خواهی کرد
محب ات را بسوزانی محبت را چه خواهی کرد
تو آقاتر از آن هستی گدایت را برنجانی
گرفتم اینکه رنجاندی کرامت را چه خواهی کرد
تو سفره دار احسانی تو بابای کریمانی
نمی بخشی نمیدانم که عادت را چه خواهی کرد
قیامت دست آویزی ندارم جز ولای تو
امید من تویی آقا شفاعت را چه خواهی کرد
قیامت خوب میفهمم عجب چیزیست حب تو
تو با آن جلوه ی عشق ات قیامت را چه خواهی کرد
شنیدم آتش دوزخ نصیب دشمن زهراست
قسیم النار و الجنه محب ات را چه خواهی کرد
*********************
حسن لطفی
کتاب خلقت خود را به نام تو وا کرد
و با تو هرچه در اندیشه داشت برپا کرد
خدا هر آنچه که می جست در شکوهت دید
تو آمدی و خدا خویش را تماشا کرد
تو را به نام خودش خواند و از تو و خود گفت
منزه است خدایی که با تو غوغا کرد
گرفت نقش غبارت زمین و یوسف گفت
به ناز آمد و خورشید را زلیخا کرد
نسیمی از نفست را به آسمان بخشید
و باغ عاطفه ها را سحر شکوفا کرد
تو بودی آنچه که در سینه داشت طوفانش
تو بودی آنچه که نوح از خدا تمنا کرد
تو آمدی و زمین تا به عرش می بالید
تو آمدی و بهشت آرزوی دنیا کرد
و دید جلوه ای از تو کلیم و رفت از هوش
اگر چه فیض کمی را نصیب سینا کرد
تو بودی آنچه که مریم،مسیح را آموخت
که گفت نام تو و خویش را مسیحا کرد
دلیل آنچه که بی خانمان ترین شد خضر
دلیل آنچه که با دودمان یحیی کرد
قسم به کعبه که در خواب هم نمی دیدت
حضور گرم تو این خانه را چه گیرا کرد
که تا قیام قیامت همیشه مجنون ماند
که تا قیام قیامت طواف لیلا کرد
خوشا به حال بتی که سه روز پیش تو بود
خوشا به تخته ی سنگی که با تو احیا کرد
شکوه چشم نوازت دل نبی را برد
تویی هر آنچه که در قلب مصطفی جا کرد
تو را گرفت در آغوش و عاشقانه فشرد
که با وجود تو خود را دوباره پیدا کرد
تو آمدی و خودش را خدا به نامت کرد
تو آمدی و دلت رابه نام زهرا کرد
*********************
عباس خوش عمل
نفس جاری و جانپرور عشق است علی
روح پرواز به بال و پرعشق است علی
معنی آیه ی جاوید سفرنامه ی نور
غزل منتخـب دفتــر عشق است علی
نور سیال حقیقت ز کران تا به کران
شورگلبانگ حق از حنجر عشق است علی
روشنان فلکی را به سراپرده ی غیب
دردبخش از قدح کوثر عشق است علی
نکند پند کسی گوش دل عاشــق مـن
خطبه خوان تا به سر منبر عشق است علی
عشق تاج سر مردان الهی است اگـر
به خداوند که تاج سرعشق است علی
«خوش عمل»راه بسرمنزل عزت نبـرم
تا نگوید دل من رهبر عشق است علی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: امام علی(ع) - ولادت،مدح
برچسبها: اشعار ولادت امیرالمومنین علی (علیه السلام) مهدی وحیدی