اشعار امام حسین(علیه السلام) و محرم
السلام ای زینت دوش حبیب
ناصر دین آیۀ فتح القریب
السلام ای پیرهن غارت شده
زنده دین حق ز ایثارت شده
السلام ای آنکه دندانت شکست
سنگ، بر پیشانی ات از کین نشست
السلام ای کُشتۀ دور از وطن
جسم پاکت مانده بی غسل و کفن
گر نبودم کربلا یارت شوم
رونق گرمی بازارت شوم
گر نبودم جنگ با دشمن کنم
از حریمت دفعه اَهریمن کنم
گر نبودم بر تنت تاب آورم
از برای شیرخوار آب آورم
تا بهای خون تو سازم طَلب
اشک میریزم برایت روز و شب
کی رود از یادم ای یکتا پرست
شمر روی سینه ات از کین نشست
ناسپاسان حق تو نشناختند
بهر غارت بر خیامت تاختند
حوم ژولیده نیشابوری
**********************
هربار که رفته قد خم آورده
از علقمه دستان قلم آورده
سر تا قدم حسین گل کاری شد
بس لاله ی پرپر به حرم آورده
***
اعضای تنت یکی یکی کاسته شد
ازعرش صدای ناله برخاسته شد
هر تیر، گلی در بدنت کاشته است
گل بود به نیزه نیز آراسته شد!
***
ازسیلی شب سیاه شد صورت ماه
شاه دو جهان هم نفسش شد دل چاه
آن طشت پر از خونِ جگر گشت ولی
لا یوم کیومک اباعبدالله
***
انگشتری افتاد، نگین رفت هوا
فواره ای از خون جبین رفت هوا
از اسب تا عرش خدا خورد زمین
خورشید از روی زمین رفت هوا
داود رحیمی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: مناجات با امام حسین(ع)
برچسب‌ها: اشعار امام حسین(علیه السلام) و محرم
