اشعار شهادت امام حسن(علیه السلام)
پایین پلک چشم تو دائم پر از نم است
چشمت قشنگ، سوی نگاهت ولی کم است
از بس که اشک ریخته ای در عزای یاس
از بس که کوچه پیش نگاهت مجسم است
رد شراره بر رخ تو نقش بسته است؟
یا ردپای ضربه سیلی محکم است؟
سنّت زیاد نیست ولی پیر گشته ای
این ارث مادری است که قد شما خم است
آقا فدات شم چقدر غصه میخوری
تصویر لحظه لحظه عمرت چه پر غم است
این گریه ها که میکنی از بهر مادرت
پایه گذار اشک عزای محرّم است
در روضه های حضرت ارباب، یاحسن
سرمشق یا حسین حسین دمادم است
هرکس که سائل کرم مجتبی نشد
شایسته ی بکاء به شه کربلا نشد
حسین قربانچه
************************
آيا شده بال و پرت آتش بگيرد
هر چيز در دور و برت آتش بگيرد
آيا شده بيمار باشی و نگاهت
از نيش خند همسرت آتش بگيرد
آيا شده يک روز گرم و وقت افطار
آبی بنوشی ... جگرت آتش بگيرد
آيا شده تصويری از مادر ببينی
تا عمر داری پيکرت آتش بگيرد
می گريم از روزی که می بينم برادر
در کوفه موی دخترت آتش بگيرد
می گريم از روزی که می بينم برادر
از هرم خاکستر سرت آتش بگيرد
آه ... از خنکهای گلويت بوسه ای ده
تا قبل از اينکه حنجرت آتش بگيرد
آقا بس است ديگر مگو از شعله هايت
ترسم که جان خواهرت آتش بگيرد
یاسر حوتی
************************
دست و پا ميزني و بال و پرت ميريزد
گريه ي خواهر تو روي سرت ميريزد
بهتر است سعي كني اين همه سرفه نكني
ورنه در طشت تمام جگرت ميريزد
در تقلاي سخن گفتني اما نه... نه...
جگرت از دهنت دور و برت ميريزد
خبرش پخش شده زهر تو را خواهد كشت
بي سبب نيست كه اشك پسرت ميريزد
جگرت،بال و پرت،اشك ترت ريخت ولي
چه كسي هست كه با نيزه سرت ميريزد؟
هاني امير فرجي
************************
تو وارث تمامی غم های مادری
مسموم زهر کاری یک کوچه و دری
نام تو با بقیع گره ای کور خورده است
همسایه همیشگی حوض کوثری
تو مادری ترین امامان شیعه و...
درد آشنای درد دل چاه و حیدری
لعن خدا بر آنکه مذلت خطاب کرد
انگار نه انگار نوه پیمبری
کمتر به خود به پیچ از این التهاب زهر
چیزی نمانده است که پر در بیاوری
خود،کربلاست هروله دور بسترت
اما حزین کرب و بلای برادری
بی اختیار یاد غم شام می کنی
وقتی که چشمهات می افتد به معجری
این تیرها که بغض جمل بر تن تو زد
شد نیزه سنان و رگ گردن تو زد
علی آمره
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: امام حسن(ع) - شهادت
برچسب‌ها: اشعار شهادت امام حسن(علیه السلام)
