نوحه،زمزمه،شور..شهادت امام حسن (ع) بهمراه سبک اجرا
نوحه
اشک چشم فاطمه در ماتم تو دیدنی است
همچو قرآن نبی لب های تو بوسیدنی است
پیش چشم زینبت
می‌چکد خون از لبت
مظلوم حسن جان
******
اولین مظلوم عالم بعد حیدر یاحسن
ای شهید ماجرای آتش و در یاحسن
غربت تو صبر تو
شد عیان از قبر تو
مظلوم حسن جان
******
زد اگر دشمن تو را هفتاد و دو زخم زبان
صلح تو شد انقلاب سرخ عاشورائیان
بر رسول موءتمن
هم حسینی ، هم حسن
مظلوم حسن جان
******
ای ملائک نوحه خوان آن دل مغموم تو
تیر باران شد چرا آن پیکر مسموم تو
در غمت زهرا گریست
ماهی ی دریا گریست
مظلوم حسن جان
******
همسرت گردیده قاتل خانه ات شد قتلگاه
غربتت را زخم دشمن روی پایت شد گواه
چشم عالم شد پر آب
تربتت در آفتاب
مظلوم حسن جان
***********************
واحد (سنگین) (به سبك ای روشنای چشم) دیگه سحر میشه شب غم ، راحت میشه ز شهر ستم از بی‌وفایی خونه دلش ، داره می‌ره با قامتی خم خوب میدونه که رفتنیه ، با قلب پر شراره زخمی که داره توی دلش ، هیچ مرهمی نداره گر چه جگر پاره شده ، از سوز این زهر بلا جون داده اما آقامون ، چل سال پیش تو کوچه‌ها ****** تو چشماش اشک غم می‌شینه ، دلگیره خیلی از مدینه آخه هنوز جلوی چشاش ، کابوس کوچه رو میبینه میبینه باغ یاسی رو که ، غریبونه سوزوندن اون آقای غریبی رو که ، تو کوچه‌ها کشوندن چل سال گذشته اما باز ، دستای بسته یادشه چشمای خیس مادرِ پهلو شکسته یادشه زمزمه این دم آخر با دلی مضطر با هر نفس فقط میگم مادر خیلی خرابه حالم و درد دلم نداره درمون گرفته شادی رو ازم این غم و غصه ی فراوون زهر جفا مرهم شده به قلبی که نداره سامون وای مادرم ، وای ****** بارونیه چشمام و می بارم شهر مدینه میده آزارم خسته شدم بسکه فقط طعنه و ناسزا شنیدم خدا می دونه حالمو اینجایه روزخوش ندیدم ازبعد ماجرای اون کوچه همش عذاب کشیدم وای مادرم ، وای ****** کوچه و سیلی و یه میخ در کابوس هر شبم شده مادر صدای سیلی عمریه که خواب و از چشام ربوده خاطره ی مسمار در یه دم ازم جدا نبوده سفیدی موهام واسه دیدن صورت کبوده وای مادرم ، وای ****** یه عمره که بال و پرم سوخته دیدم موهای مادرم سوخته اونی که جونشو گذاشت پای ولایت مادرم بود خودم دیدم که یاعلی میگه میون شعله و دود خودم دیدم که مادرم می سوزه تو آتیش نمرود وای مادرم ، وای ****** سخته برام از میخ در گفتن از بی کسی های پدر گفتن پشت در خونه ما یک سوم سادات و کشتن برات بمیرم مادرم،دلخوشی فردات و کشتن خدا عذابشون کنه که شادی دنیات و کشتن وای مادرم ، وای نوحه (به سبك فاطمه ای دخترم) سفره دار عالمم ، كشته ی درد و غمم من شدم راحت زغمها میكشم پر سوی زهرا یا مظلوم یا مولا ****** زهر كین شد حاصلم ، همسرم شد قاتلم شد همیشه غم نصیبم بین شهر خود غریبم یا مظلوم یا مولا ****** من غریب و مضطرم ، من عصای مادرم بین كوچه غصه خوردم مادرم را خانه بردم یا مظلوم یا مولا ****** مثل گل پرپر شدم ، محرم مادر شدم زد به قلب من شراره خون روی گوشواره یا مظلوم یا مولا زمینه (به سبك خداحافظ عزیز من) بیا خواهر بیا بنگر كشم پا بر زمین بیا بیا ، بیا زینب بیا كنارم بیا بیا ، بسوی مادر رهسپارم داره میسوزه از شرار زهر كینه پیكر ، واویلا دارم میرم آروم آروم آروم كنار مادر ، واویلا مادر وای ****** لبم گلگون دلم پرخون ز زهر بی امان شب و روز از غم غربت زدم ناله زجان منم منم ، منم امام درد و غمها منم منم ، غریبترین غریب دنیا نامردی از همه دیدم دلم محیط غم هاست ، واویلا همه میدونن حسن شهید شهید داغ زهراست ، واویلا حسن وای ****** زهر كس من شنیدم صد كلام ناسزا ولی عمرم به پایان شد میان كوچه ها دلم دلم ، اسیر اون روز تاریكه دلم دلم ، میون اون كوی باریكه با مادرم منم به روی خاك ها فتادم ، واویلا نمیره یاد چادر خاكیش ز یادم ، واویلا زهرا وای زمینه (به سبك دست خالی مو) چشمام و می بندم و ، لرزه داره پیكرم خسته از مصیبت و ، روضه های مادرم ناله از ، غم بی كسی میزنم بخدا ، غریب مدینه منم شد مثل برگ گل ، جیگرم پرپر پر میزنم دیگه ، به سوی مادر سردار بی كسم ، غریبم یارب ****** شاه بی سپاه مو ، هیچكی نیس كنار من وادی غریب كشاست ، شهر من دیار من قاتلم ، توی خونه همسرمه قاتلم ، غریبی ه مادرمه سیلی به مادرم ، زد و من مردم همراه مادرم ، رو زمین خوردم سردار بی كسم ، غریبم یارب ****** روز تلخی بود برام ، روز تار كوچه ها میسوزم از اون بلا ، تاقیامت ای خدا نانجیب ، راهمون و یكدفه بست مادر و ، زد و دیگه از پا نشست دور دیده بود آخه ، چشم بابا رو با پا كنار زد از ، سر راه ما رو سردار بی كسم ، غریبم یارب زمینه (به سبك آخر عمرمه فاطمه) غروب غمزده شد چشای ترم قاتل من شده روضه ء مادرم شه بی لشكر وادی غربتم غریب بی كس شهر پیغمبرم شده چشام بارون شبنم نداره زخم دلم مرهم من حسن بن علی هستم غریب ترین آدم عالم آقام آقام آقام ای آقام ****** موی سیاه نمونده به روی سرم بغضم و تو گلوم هی فرو می برم حتی یه چاه ندارم واسه درد و دل زخم زبونا رو من به جون می خرم كسی نمونده كنار من نمونده صبر و قرار من تا كه خلاص بشم از دنیا زهر جفا شده یار من آقام آقام آقام ای آقام ****** تو خونه از بیرون غربتم بیشتره شرار قلبم از كینه ء همسره گرجه میسوزم از زهركینه ولی ناله هام از غم كوچه و مادره چشام از غصه شده خونبار من و مادر بودیم و دیوار دست سیاهی كه رفت بالا چشای مادر من شد تار آقام آقام آقام ای آقام زمزمه (به سبك داغ تو میشه) قربون غصه های بسیارت تنها بودی كسی نشد یارت راحت شدی دیگه آقا ، از غصه ی زخم زبونا دیگه كسی تو كوچه ها ، نمی گیره راهتو آقا دیگه جلوت راه نمیرن ، قاتلای حضرت زهرا مظلوم حسن مظلوم حسن ، پاره جگر غریب مادر ****** برات بمیرم كه چیا دیدی زیر لباس زره می پوشیدی فضه می گفت كه گریه هات ، پلك چشاتو زخمی كرده بابات جوابشو می داد ، دل حسن دریای درده تو كوچه دیده مادرش ، دنبال گوشواره می گرده مظلوم حسن مظلوم حسن ، پاره جگر غریب مادر زمینه (به سبک دور لبات زبون نچرخون) ببین تنم توون نداره دردم دیگه درمون نداره کار خودش رو کرده این زهر هی می زنه منو زمین زهر شد آتشین زهر خواهر برام طشتی بیار که کار من دیگه تمومه خوب می دونی که دیدن مادرمون زهرا یه عمره آرزومه ****** طوفان آهه روی لبهام بهاری ی دوباره چشمام کشته منو غمهای کوچه کابوس ماجرای کوچه دردای کوچه از بعد اون روزا دیگه نفس من همش می گیره سد کرده بود اون بی حیا راه من و مادرم و یادم نمی ره ****** تا سایه ی دستش رو دیدم از ته دل فریاد کشیدم نشد برا مادر سپر شم یه جوری زد که خونجگر شم بی بال و پر شم یه جوری زد که ناله ی سنگای دیوارم در اومد تا قیامت من از بابا شرمنده ام کاری ز دستم بر نیومد زمینه (به سبک بازم رسیده شبای) من آرزویی جز این ندارم یه شب تو صحن تو پا بزارم غربی تو آقا دلا رو می سوزونه بگو چرا قبر تو ویرونه هر کی میاد دیدارت پریشون و حیرونه ای شاه با کرم حق توا حرم حقت صحن و سراست آقا گنبد طلاست آقا حسن غریب مادر ****** شراره ها تا جگر رسیده بیا که عمرم به سر رسیده بیا که خواهر این طشت زخون دل لبریزه بهار عمرم رو به پاییزه آلاله های غربت از رو لبام می ریزه حالا کبوترم بی تاب مادرم زینب شده دم آخر صدام زده مادر حسن غریب مادر واحد کریم شهر مدینه ، اسیر و در بند کینه غم تنهایی تو آقا تا ابد بر دلها می‌شینه غریبی و بی پناهی ، پریشان و غرق آهی نه یک یار و همدمی داری بین شهر غم بی سپاهی گریم برای تو ، در این عزای تو ، جانم فدای تو حسن آقام ، غریب آقام ، حسن ****** چها دیدی بین کوچه ، تورنجیدی بین کوچه عصای دستان مادرگشتی و لرزیدی بین کوچه صدای مادر شنیدی ، تودستان بسته دیدی بمیرم باسن وسال کم تو ازاین ماتم چی کشیدی خون جگرداری ، میل سفر داری، بی یاور و یاری حسن آقام ، غریب آقام ، حسن ****** امان از ظلم زمانه ، غریبی در آشیانه دلم با یاد شما امشب یاد مادر کرد بی بهانه تمام هستی حیدر ، شدی مادر زار و مضطر به پیش چشم حسن گشتی بین کوچه چون لاله پرپر ای وای ، از این ماتم ، خون شد دل عالم ، می میرم از این غم حسن آقام ، غریب آقام ، حسن ****** چشامون ابر بهاره ، برات آقا خون میباره نه صحن و نه گنبدی داری غربتت آقا گریه داره بیاد سقای لشکر ، بیاد شش ماهه اصغر یه سقاخونه میسازیم آخر حسن جان با چشمای تر گریم برای تو ، در این عزای تو ، جانم فدای تو حسن آقام ، غریب آقام ، حسن نوحه (به سبك باغبانم من و) روزه دارم من و خون دل افطار من شد خواهرم گریه کن لحظه ی مرگ حسن شد طشت پر خون خبر دارد ز حالم که زد آتش عدو بر پرو بالم یاحسن ، یاحسن ، مظلوم حسن جان ****** دل من ای خدا زخمی از زخم زبان بود قصه ی مرگ من ، داغ مادری جوان بود کودکی بوده ام دیدم که مادر بین دیوار و در گردیده پرپر یاحسن ، یاحسن ، مظلوم حسن جان ****** ای مدینه شده رنگ لاله کفن من تیر دشمن زده بوسه ها بر بدن من بر غریبی ی من زهرا بگرید بر لب تشنه ام دریا بگرید یاحسن ، یاحسن ، مظلوم حسن جان ****** شمع من قطره قطره مریز اشک جدایی ای برادر تو مذبوح دشت کربلایی یک دل و داغ بی اندازه سخت است یک تن و اسب و نعل تازه سخت است یاحسن ، یاحسن ، مظلوم حسن جان شور (به سبك دار و ندارم و آقاجون) به روى گنبدى خیالى ، كبوترى شكسته بالم حس میكنم كه لطف آقام ، بازم شده شامل حالم تصوركن رو اون قبور خاكى بنا شه حرم چقدر دلنشینه تصوركن گریه توصحن حسن چقدر رؤیاییه چقدر شیرینه یا حسن ، غریب بی حرم ****** نوكر چند روزه كه نیستم ، ارادت من از قدیمه كم منو زیاد میبینه ، بسكه امام حسن كریمه یه عمره سنگ عشق این آقا رو همیشه هر جا بر سینه میزنم تموم اعتبارم از آقامه به ولله ازش دل نمى كَنَم یا حسن ، غریب بی حرم ****** هر موقع دورشدیم ازین در ، اومده دنبال من و تو سه بار همه زندگی شو داد ، براى امثال من و تو عجب حالى داره این بیقرارى عجب حالى داره این اشك وزارى خوشا به حالت اى ابر آسمون كه گاهى رو قبر آقام میبارى یا حسن ، غریب بی حرم ****** امشب خود فاطمه میده ، مزد تموم عاشقا رو می‌خره یك به یك تموم ، گریه كناى مجتبا رو نه تنها ذکر تموم نوکرها که ذکر فاطمه هم یا مجتبی ست نداریم ترسی از روز قیامت سر و کار ما محشر با مجتبی ست یا حسن ، غریب بی حرم زمینه شکر خدا با نظر زهرا یه عمره مجنون حسین هستم یه لطفی کرده مادر سادات که تا ابد به زیر دین هستم حس می کنم مثل رسول ترک که در این خونه فقط کلبم شور حسین تو سرمه اما واسه حسن می تپه این قلبم منم مجنون حسن لیلی یه دل دارم مجتباییه خیلی حسن جانم ****** شور حسین عشق حسن چون خون تو رگ و ریشم جریان داره فقط به عشق این دو تا آقاست که قلب عاشق ضربان داره میون باغ علی و زهرا من گل یاسمن رو دوست دارم قسم به لاله ی بدون سر! خیلی امام حسن رو دوست دارم همیشه مستم از جامش شیرینه کامم از بردن نامش حسن جانم ******* تاریکی محضم و می دونم که با حسن نور علی نورم کاشکی خداوند جلی محشر با حسنی ها کنه محشورم خدا گذاشته رو سرم منت نام شو کرده روی سینم حک یه روزی ثابت میشه به عالم گریه کناش بهشتی ن بی شک ندارم از جهنم باک حسن بال پروازمه تا افلاک حسن جانم ****** روز ازل محبت و عشقش قلب گرفتارم و عاشق کرد غربت بی حد و حساب اون سینه مو یک دشت شقایق کرد قلب پر از غصه و اندوهم مثل بقیعه خیلی غم داره کاش نمیرم ببینم اون روز و که مجتبی هم یه حرم داره غمش عالم رو سوزونده بمیرم واسش که بی حرم مونده حسن جانم نوحه (به سبک مدینه در آوای اندوه) زهر هلاهل آتش کشیده جانم در نزد مادر امشب من میهمانم بی کس و تنها ، عزیز زهرا از ظلم و جور همسر گردیده مسموم ****** من شاهد سودای یاس کبودم برده به غارت گلچین بود و نبودم با حال خسته ، پهلو شکسته از ظلم و جور همسر گردیده مسموم ****** نزدیک قبر جدم در پیش یاران تابوت جسمم مادر شد تیر باران در راه جانان ، من می دهم جان از ظلم و جور همسر گردیده مسموم نوحه (به سبک یوم العزای حضرت) من حسنم زاده ی پیغمبرم شهید ظلم و کینه ی همسرم می زنم بال و پر ، پاره پاره جگر بی کس و یاور و پناهم گردیده خانه قتلگاهم واویلا واویلا واویلا ****** دیدم به خون آغشته مسمار و در دیدم ز کین خانه نشین شد پدر برده هوش از سرم غصه ی مادرم دیدار مادر زینب زار من می روم خدا نگهدار واویلا واویلا واویلا ****** ما بین کوچه پیش چشم یاران تابوت و جسمم شده تیر باران همسر بی وفا ، در سرا از جفا من کشته ی زخم زبانم همسرم آتش زد به جانم واویلا واویلا واویلا واحد دل بی قراره چند روزیه از آسمون غربت میباره یه داغیه که غم روی دلم می‌زاره دل بی قراره وقتی که مردم بگین کسی رو قبر من نشون نزاره اخه هنوز اقام حسن حرم نداره حرم نداره درگیر غم دو رو زمون علت غم این آسمون یه حرمیه ، که سایبونش ابراس اونجا که همش خاکیه و زایراش همه افلاکین بمیرم آخه ، قبر عزیز زهراس آه و واویلا ، آه و واویلا ****** غریب عالم نه فقط اونیه که پیروهن نداره یانه فقط اونیه که کفن نداره کفن نداره غریب عالم میشه بگی اونیه که حرم نداره یه زایری باچشمای ترم نداره حرم نداره غربت اینه که باب کرم باشی یو تو این زمین غم نشه کسی سر ، رو تربتت بزاره اونکه صاحب دوعالمه خاکیه پر کبوتراش حتی تربتش ، یه سایه بون نداره آه و واویلا ، آه و واویلا زمینه دلم هوای مدینه داره ، نفس تو سینم چه بی قراره غم چشای ترم میخونه ، آقام غریبه حرم نداره می کشه بین سینه داغت زبونه حال دل خراب و خدا میدونه مثل مزارت ، شده ویرونه ای اهل عالم آقام غریبه ****** گنبد زردت که آسموناس ، صحن و رواقت تموم دنیاس خدام صحنت کبوترا و ، گریه کناتم بارون ابراس مشکی زدن فلک رو ابرای تیره زهرا سر مزارت زبون می‌گیره برا غریبیت ، مادر بمیره ای اهل عالم آقام غریبه ****** میکشه من رو روضتون آخر ، سنگین تره از مصیبت سر روضه ی آقام روضه ی سم نیست ، روضه ی اقاس روضه ی مادر ضربه ی تازیونه یادم نمیره تا اسم کوچه نیاد بغضم می‌گیره الهی مادر حسن بمیره ای اهل عالم آقام غریبه زمینه چند شبیه دلم گرفته ، نه واسه کربلا نه مشهد چند شبیه میخوام برم تا ، یه حرم بی صحن و گنبد اون حرمی که زائری نداره حرمی که مسافری نداری راهی که میخوره به زیرپاشون حتی اگه بخوای بری نداره دلم ، چه بیقراره غم از ، چشام میباره شده ، دوباره دردم آقام ، حرم نداره اقام. حرم نداره (4) ****** خونه دلم برا مزاری ، که سایه بونش دل ابرهاست بمیرم اینجا خاک پاکش ، مدفن بچه های زهراس اینجاهمه ی زائراش غریبن اینجاهمه ی خادماش عجیبن اینجاهمه بدن با زائرایی که عاشق شمیم بوی سیبن بازم ، دلم غمینه میخواد ، بره مدینه میخواد ، روخاک سرد مزارشون بشینه دلم،چه بیقراره..... آقام ،حرم نداره (4) زمینه چشم من آقا گریونه ، روی گونه هام بارونه نظری کن آقا امشب ، به دلی که سرگردونه دل بی سر و سامونم به نگاه تو وابسته بغض بقیعت آقاجون راه نفسم رو بسته براتو میسازیم آخر گنبد و دو تا گلدسته یه روزی میرسه با شور و با نوا پیاده ما میریم تا صحن مجتبی حسن جانم حسن ****** کریمی و بی همتایی ، تویی که به غم معنایی همه میدونن ای آقا ، وارث غم زهرایی تو خاطره هات داری تو یه خاطر ه ی تلخ آقا وقتی به زمین خورد مادر صدای میزدی یا زهرا تو بودی و دو گوشواره مادر تو افتاد از پا به پیش چشم تو یه پست بی حیا غرورت رو شکست میون کوچه ها حسن جانم حسن ****** لحظه ی آخر تو بستر ، دل همه رو سوزوندی لایوم کیومک گفتی ، روضه های گودال خوندی گفتی به حسین می‌بینم یه ظالم وروی سینه وقتی سرتو میبره زینب با چشاش میبینه تن تو به روی خاک و سر تو رو نی می شینه امون از این دلم امون از کربلا میشه واست کفن یه تیکه بوریا حسن جانم حسن
***********************
***********************
**********************
******************************
*****************************
*******************************
*****************************
******************************
*****************************
****************************
*******************************
*************************
************************
****************************
********************************8
*******************************
*****************************
****************************
موضوعات مرتبط: امام حسن(ع)
